ሸርጣን የምትበላ ቀበሮ (ሴርዶሲዮን ዩስ) የቀበሮ ዝርያ የማዕከላዊው የ እና ሰሜናዊ ደቡብ አሜሪካ የህዝብ ብዛታቸው እንደ አርጀንቲና፣ ብራዚል፣ ቦሊቪያ፣ ኮሎምቢያ፣ ፓናማ፣ ፓራጓይ፣ ኡራጓይ እና ቬንዙዌላ ባሉ ሀገራት ነው። ልክ እንደ ሁሉም አይነት ቀበሮዎች፣ ሸርጣን የሚበላ ቀበሮ የ ከካኒድ ቤተሰብ የሆነ አጥቢ እንስሳ ነው፣ይህም እንደ ውሾች፣ ተኩላዎች፣ ዲንጎዎች፣ ወዘተ የመሳሰሉትን ያጠቃልላል። ጃክሎች, ከሌሎች እንስሳት መካከል.
የሰሜናዊው ንፍቀ ክበብ ተወላጆች "እውነተኛ ቀበሮዎች" ይባላሉ. በአሁኑ ጊዜ ሸርጣን የሚበሉ ቀበሮዎች ከሴርዶሲዮን ዝርያ በሕይወት የተረፉ ናቸው ፣ ምክንያቱም በዚህ ዝርያ ውስጥ የተመደቡት ሁለተኛው ዝርያ ቀድሞውኑ እንደጠፋ ስለሚቆጠር (እኛ Cerdocyon አቪየስን እንጠቅሳለን)።
[1]
በገጻችን ላይ ባለው ትር ላይ ስለ ሸርጣን ስለሚበላው ቀበሮ፣ ስለ ባህሪያቱ፣ ባህሪያቱ በሙሉ እንነግራችኋለን። እና የተፈጥሮ መኖሪያው
የሸርጣን ቀበሮ አመጣጥና ታሪክ
ሸርጣን የሚበላው ቀበሮ በፕላኔታችን በፕሊዮሴን እና በፕሌይስቶሴን ዘመን መካከል ይኖሩ ከነበሩት ከላይ ከተጠቀሱት እና ከጠፉት ሴርዶሲዮን አቪየስ ዝርያዎች ይወርዳል ፣ ማለትም ለ 5 ሚሊዮን ገደማ ዓመታት
እስከ 11,000 ዓመታት ገደማ ድረስ ጠፍተዋል. [ሁለት]
እነዚህ 80 ሴንቲ ሜትር ርዝመት ያላቸው ቀበሮዎች በመጀመሪያ በሰሜን አሜሪካ ይኖሩ ነበር ወደ ደቡብ አሜሪካ በመሰደድ ወደ ደቡብ አሜሪካ ይሄዱ ነበር, እዚያም ለብዙ አመታት ተስማምተው መኖር ይችሉ ነበር, ከመውለድ በተጨማሪ ለብዙ አመታት ይኖሩ ነበር. አዲስ ዝርያ በኋላ ላይ "
ሸርጣን የምትበላ ቀበሮ በሳይንሳዊ ስሙ ሴርዶሲዮን ዩስ በመባል ይታወቃል።
ክራብ የሚበሉ ቀበሮዎች ለመጀመሪያ ጊዜ የተገለጹት በ1839 ቻርልስ ሃሚልተን ስሚዝ በቤልጂየም የተወለደ እና እንግሊዛዊ ባለ ብዙ ገፅታ ያለው ሰው ሲሆን አርቲስቱ ፣ ተፈጥሮ ተመራማሪ ፣ ወታደር ፣ ገላጭ እና ሰላይ ሆኖ ሰርቷል። [3] ነገር ግን በደቡብ አሜሪካ ግዛት ለመጀመሪያ ጊዜ ብቅ ያለ ነበር በፕሊዮሴን ወቅት ከ 5.3 ሚሊዮን ዓመታት በፊት የጀመረው እና የተጠናቀቀው ከ 2.6 ሚሊዮን ዓመታት በፊት ነው።
የሴርዶሲዮን ዝርያ ሳይንሳዊ ስም መሆን ያለበት በክራብ በሚበሉ ቀበሮዎችና በጥንታዊ የባዘኑ ውሾች መካከል በተደጋጋሚ ግራ መጋባት ነው።በዚህ ምክንያት የግሪክ ቃላት "ከርዶ" ማለትም "ቀበሮ" እና "ሳይዮን" የሚለው ቃል "ውሻ" ተብሎ ይተረጎማል. በኮሎምቢያ ሸርጣን የምትበላው ቀበሮ በሰፊው "
የውሻ ቀበሮ በመባል ይታወቃል ይህም በደቡብ አሜሪካ ከሚገኙት የሜስቲዞ ውሾች ጋር ያለውን ተመሳሳይነት ያረጋግጣል።
ሸርጣን የምትበላ ቀበሮ መኖሪያ
ሸርጣን የሚበላ ቀበሮ ከሰሜን ፓናማ እስከ ሰሜን ምእራብ አርጀንቲና ድረስ የሚዘረጋው የደቡብ አሜሪካ ዝርያ
በዚህ ሰፊ ክልል ውስጥ ህዝባቸው በሁለት ዋና ዋና ክልሎች የተከማቸ ነው። ከእነዚህ ውስጥ የመጀመሪያው ከቬንዙዌላ እና ፓናማ እስከ አርጀንቲና ፓራና ዴልታ ድረስ የተዘረጋውን ተራራማ እና የባህር ዳርቻዎች ያካትታል. ሁለተኛው የሚጀምረው በአንዲስ ተራሮች መካከል ነው ፣ በተለይም በቦሊቪያ እና በአርጀንቲና ምስራቃዊ ክፍል ውስጥ ፣ እና ወደ ብራዚል አትላንቲክ የባህር ዳርቻ (ምስራቅ አቅጣጫ) እና የፓስፊክ ኮሎምቢያ የባህር ዳርቻ (በምዕራብ አቅጣጫ) ይዘልቃል።በጊያናስ የተከፋፈሉ አንዳንድ ናሙናዎችን ማግኘትም ይቻላል።
ሸርጣን የሚበሉ ቀበሮዎች ለ ሞቃታማ እና እርጥበት አዘል አካባቢዎች በተለይም ለጫካ እና የባህር ዳርቻዎች እስከ 3000 ከፍታዎች ላይ ግልጽ የሆነ ቅድመ-ዝንባሌ አላቸው። ሜትር. ሆኖም ግን፣ ከተለያዩ አካባቢዎች ጋር የመላመድ አስደናቂ አቅምን ያጎላሉ፣ እንዲሁም ሜዳዎችን፣ በረሃዎችን፣ የከብት ማሳዎችን መኖር መቻላቸውን እና አልፎ ተርፎም በትሮፒካል ሞሮች ወይም " የተራራ ጥቅጥቅ ያሉ ቁጥቋጦዎች መኖር ችለዋል።" ከደቡብ አሜሪካ።
ከተከለከሉ እና ከግዛት ባህሪያቸው የተነሳ የሰው ልጅ ጣልቃገብነት አነስተኛ የሆነ ቦታን ይመርጣሉ ፣ ምንም እንኳን አንዳንድ ናሙናዎች ከከተማዎች እና ከፊል ከተማዎች አከባቢዎች ጋር መላመድ ቢችሉም በቀላሉ ምርኮ ያገኛሉ (ለሰው ልጅ ፍጆታ የሚበቅሉ እንስሳት)) እና የምግብ አቅርቦትን ይጨምራል።
በአሁኑ ጊዜ ሸርጣን የሚበላው ቀበሮ እንደ አለም አቀፍ የተፈጥሮ ጥበቃ ህብረት (IUCN) ቀይ ዝርዝር "
በጣም አሳሳቢነት ተመድቧል። ', ህዝባቸው አሁንም በቀደመው አገሮቻቸው በብዛት እንደሚገኙ ስለሚታሰብ ነው።ይሁን እንጂ በእያንዳንዱ ሀገር እና ክልል ውስጥ ስለ ህዝቦቿ ልዩ ሁኔታ በቂ መረጃ አለመኖሩን መዘንጋት የለብንም, ይህም የዚህ ዝርያ ናሙናዎች ትክክለኛ ውድቀት ምን እንደሆነ ለመገመት አስቸጋሪ ያደርገዋል. [4]
ለሸርጣን ለሚበላ ቀበሮ ትልቅ ስጋት የሆነው የመኖሪያ ቦታው መውደም እና "ስፖርት" አደንያልተደረገ እንቅስቃሴ ነው። እስካሁን ድረስ በብዙ የአሜሪካ ሀገራት ባለስልጣናት ተገቢውን ትኩረት አግኝቷል።
የሸርጣን ቀበሮ ባህሪያት
ሸርጣን የምትበላው ቀበሮ የታመቀ እና በትንሹ የተረዘመ ሰውነቷ በአማካኝ 70 ሴንቲ ሜትር ርዝመት ያለው ጭራዋን ሳታስብ በአጠቃላይ እስከ 35 ሴንቲሜትር ሊደርስ ይችላል. የሰውነት ክብደታቸው ከ5 እስከ 9 ኪ. ረጅም ሹራብ ፣ ጆሮው የተጠጋጋ እና ቁጥቋጦ ያለው ጅራት ከሌሎች የቀበሮ ዝርያዎች አንፃር ሲታይ አጭር ነው።ውሎ አድሮ ከግራጫ ቀበሮ (ሊካሎፔክስ ጂምኖሰርከስ) ጋር ሊምታቱ ይችላሉ ነገርግን ክራብ የሚበላው ቀበሮ ይበልጥ የተጠጋጋ እና ጠንካራ፣ እግሮቹ የጠቆረ፣ ጅራቱ፣ አፍንጫው እና ጆሮው ያጠረ መሆኑን ልንጠቁመው ይገባል።
ኮቱ ብዙውን ጊዜ የተለያየ ቀለም ያላቸው ፀጉራማ ቅልቅል ያላቸውን እንደ ግራጫ፣ቡኒ፣ቢጫ፣ጥቁር እና ነጭ እነዚህ ጥላዎች ለእያንዳንዱ ግለሰብ ልዩ ናቸው እና ብዙውን ጊዜ በመኖሪያው ላይ ተጽዕኖ ያሳድራሉ. በጫካ ውስጥ የሚኖሩ ቀበሮዎች የበለጠ ግራጫማ እና ጥቁር ፀጉር ሲያሳዩ ፣ ክፍት ወይም ተራራማ በሆኑ አካባቢዎች የሚኖሩ ግለሰቦች ብዙውን ጊዜ ቡናማ ካፖርት እና ትንሽ ቀይ ቀለም አላቸው። የእግሮቹ፣ የደረት እና የሆድ ውስጠኛው ክፍል አብዛኛውን ጊዜ ከቀሪው የሰውነት ክፍል ይልቅ ቀለል ያሉ ጥላዎችን ያሳያሉ፣ እና በአንዳንድ ግለሰቦች ላይም ሙሉ በሙሉ ነጭ ሊሆኑ ይችላሉ።
ሸርጣን የሚበሉ ቀበሮዎች በአብዛኛው ክሪፐስኩላር ወይም የሌሊት ልምዶችን ይከተላሉ፣ ምንም እንኳን አንዳንድ ናሙናዎች በቀን ውስጥ ትንሽ ንቁ ሊሆኑ ይችላሉ።በአብዛኛው በ7 እና በ8 አባላት መካከል በቡድን የሚኖሩ በአጠቃላይ በጥንዶች እና በጥቃቅን ልጆቻቸው የሚመሰረቱት ግሪጋሪያን እንስሳት ናቸው። በአጠቃላይ ሀይለኛውን የድምጽ ችሎታቸውንከግለሰቦች ጋር በቡድናቸው ወይም በሌሎች ቡድኖች ለመግባባት ይጠቀሙበታል ፣በማይሎች ርቀት ላይ የሚሰማ ከፍተኛ ድምጽ ያሰማሉ።
ከሰው ጋር በተያያዘ የሸርጣን ቀበሮዎች የበለጠ የተጠበቁ ገፀ ባህሪ ስላላቸው ከሰው ህዝብ ጋር ላለመገናኘት ይመርጣል። አሜሪካውያን እንደ ፓራጓይ ጉአራኒ፣ በኮሎምቢያ ውስጥ ታይሮናስ እና በቦሊቪያ ውስጥ ኩቹዋስ፣ ሸርጣን የሚበላውን ቀበሮ መግራት ችለዋል እና ከዚህ ዝርያ ጋር በዕለት ተዕለት ሕይወታቸው ኖረዋል። ነገር ግን ቀበሮ እንደ የቤት እንስሳ ማቆየት የማይመከር ብቻ ሳይሆን በአብዛኞቹ ሀገራት የተከለከለ ነው።
ሸርጣን የሚበላ ቀበሮ መመገብ
በመኖሪያ ቤታቸው ሸርጣን የሚበሉ ቀበሮዎች በጣም የተለያየ የሆነ ሁለንተናዊ አመጋገብን ያከብራሉ ይህም በዋናነት
የእንስሳት መገኛ ፕሮቲኖችን በመመገብ ላይ የተመሰረተ ነው። ፣ ነገር ግን ያ በፋይበር፣ በቫይታሚን እና በማእድናት የበለፀጉ ፍራፍሬዎችን፣ ዘሮችን እና ፍራፍሬዎችን ሙሉ ለሙሉ የአመጋገብ ፍላጎቶቻቸውን ያካትታል። የአመጋገባቸው ትክክለኛ ስብጥር የሚወሰነው በመኖሪያቸው ውስጥ ባለው የምግብ አቅርቦት እና በዓመቱ ውስጥ ባለው
የሸርጣን ቀበሮ በቀን ብዙ ኪሎ ሜትሮችን የሚሸፍን እና ምግብ ፍለጋ የተለያዩ ስነ-ምህዳሮችን የሚያቋርጥ
ንቁ እና አስተዋይ አዳኝ ነው። እንደ ምርታማ ወይም የከብት እርባታ ያለ የተትረፈረፈ ምርኮ ያለው ክልል ሲያገኙ አነስተኛ የተለያየ አመጋገብ ይይዛሉ እና በዋነኝነት ከፍተኛ የኃይል ይዘት ያላቸውን እንስሳት ይጠቀማሉ። ነገር ግን የምግብ እጥረት እንዳለ ከተገነዘቡ እንደ እንቁራሪት፣ ነፍሳት፣ ኤሊዎች፣ አይጥ፣ ሸረሪቶች፣ እና ምክንያታዊ በሆነ መልኩ የተለያዩ አይነት ዝርያዎችን ማደን ይችላሉ ስለዚህም ስሙን "ሸርጣን የሚበላ ቀበሮ" አግኝቷል.እንደዚሁ የሸርጣን ቀበሮ አመጋገብ
ስለዚህ ሸርጣን የሚበላ ቀበሮ እንደ የትሮፊክ ኦፖርቹኒስት ማለትም የአመጋገብ ልማዱንና ባህሪውን የሚቀይር እንስሳ ነው የሚወሰደው። ባለህበት።
ሸርጣን የሚበላ ቀበሮ መራባት
ሸርጣን የሚበላ ቀበሮ አንድ ነጠላ ዝርያ የሆነች አብዛኛውን ጊዜ አንድ አመታዊ የመራቢያ ወቅት የሚያጋጥመው ምንም እንኳን ግለሰቦች በብዛት በሚገኙ ምቹ አካባቢዎች የሚኖሩ ቢሆንም። ምግብ በዓመት ሁለት ጊዜ ሊባዛ ይችላል. በሞቃታማ አካባቢዎች የሚኖሩ እንደመሆናቸው መጠን በዓመቱ ውስጥ በማንኛውም ጊዜ ሊራቡ እና ሊራቡ ይችላሉ, ነገር ግን መውለዶች በበጋው ወቅት በብዛት ይበዛሉ, በ በጥር እና መጋቢት ወር መካከል ስለዚህ ሸርጣን የሚበላ ቀበሮ ዋናው የመራቢያ ምዕራፍ በደቡብ ንፍቀ ክበብ በፀደይ ወቅት ይከሰታል።
ሴቶች ከተጋቡ በኋላ ከ52 እስከ 60 ቀናት የሚደርስ እርግዝና ያጋጥማቸዋል፤ በመጨረሻም ይወልዳሉ። ከ3 እስከ 5 ቡችላዎች
ሴትዮዋ ከመውለዷ ጥቂት ቀናት ቀደም ብሎ እሷና ግልገሎቿ የሚጠበቁበትን መጠለያ ትመርጣለች። ከሚኖሩበት የተትረፈረፈ ዕፅዋት መካከል።
በዚህ ዝርያ ውስጥ ያለው የጡት ማጥባት ጊዜ በግምት ሶስት ወር የሚቆይ ሲሆን ግልገሎቹ ግን
9 ወይም 10 ወር እድሜያቸውን እስኪያጠናቅቁ ድረስ በወላጆቻቸው እንክብካቤ ስር ይቆያሉ. ፣ የግብረ ሥጋ ግንኙነት በሚፈጽሙበት ጊዜ እና የራሳቸውን አጋር ለመመስረት ሲፈልጉ። በአጠቃላይ ግን ወጣት ሸርጣን የሚበሉ ቀበሮዎች ከ1 ተኩል እስከ 2 አመት እድሜያቸው ከትውልድ ማህበረሰባቸው የሚለዩት የራሳቸውን ቡድን ለመመስረት ሲነሱ ብቻ ነው።አጋሮቻቸው እና ዘሮቻቸው አንድ ላይ። ወንዶች ልጆቻቸውን በማሳደግ፣ልጆቻቸውን የመጠበቅ፣የመመገብ እና የማስተማር ኃላፊነታቸውን ከአጋራቸው ጋር በማጋራት ንቁ ተሳትፎ ያደርጋሉ።
