አቦሸማኔው ወይም አሲኖኒክስ ጁባቱስ
ፈጣኑ የመሬት እንስሳ ነው
በሰአት ከ100-115 ኪሎ ሜትር የሚደርስ ፍጥነት ያለው ሲሆን ለአጭር ጊዜ ከ400 እስከ 500 ሜትሮች የሚደርስ ርዝማኔ ጠብቆ ማቆየት የሚችል ሲሆን በዚህ ጊዜ ምርኮውን ያድናል። ነገር ግን በአቦሸማኔው ውስጥ ካለው ከፍተኛ ፍጥነት የበለጠ አስፈላጊ የሆነ ነገር አለ, እና ይህ ማፋጠን ነው. አቦሸማኔዎች በሰአት ከ100 ኪሎ ሜትር በላይ መብለጥ የሚችሉት እንዴት ነው?
አቦሸማኔ በምን ያህል ፍጥነት እንደሚሄድ በገጻችን ላይ ይህን እና ሌሎችንም ያግኙ።
ከሌሎች ፍየሎች የተለየ
በአቦሸማኔ እና በነብር መካከል ያለውን ልዩነት ስንመረምር
የሞርፎሎጂ ልዩነታቸውን እናረጋግጣለን። ለመሮጥ ፣ ተንሸራታች ሊሆኑ በሚችሉ ወለሎች ላይ እና ከሌሎች ድመቶች የበለጠ አየር የተሞላ ሰውነት ካለው በተጨማሪ ፣ በአቅጣጫ ለውጦች ፍጥነትን ላለማጣት ችሎታ አለው። ይህ የሆነበት ምክንያት ጥፍሮቻቸው ወደ ኋላ የማይመለሱ፣ በጣም ጠንካራ እና እንደሌሎቹ ፌላይኖች ሹል ያልሆኑ (በኋላ እግሮች ላይ ካለ የውስጥ ጥፍር በስተቀር)።
የአቦሸማኔው ጥፍር ድንጋጤ በሚቀያየርበት ወቅት መሬት ውስጥ ዘልቆ በመግባት ለአቦሸማኔው ደግሞ ፈጣን ፈጣን እና ፍጥነትን የሚቀንሰው የየብስ እንስሳ ለመሆን የሚያስችል አቅም ይፈጥርለታል።.
ከዚህ ሁሉ ጋር ብዙ ጊዜ አቦሸማኔ አዳኝን ለመያዝ ከፍተኛውን ፍጥነቱን መድረስ ሳያስፈልገው በሰዓት ወደ 60 ኪሎ ሜትር ፍጥነት ይደርሳል። ፍጥነቱን በ10 ኪሜ በሰአት መጨመር እና በአቦሸማኔው ፍጥነት ላይ ያለው ሃይል በኪሎ 120 ዋት ሊደርስ ይችላል ይህም ልክ
ከግራጫ ሀውድ ሁለት እጥፍ ብቻ እንደ ጉጉት ኡሰይን የቦልት ሃይል ሪከርድ በኪሎ 25 ዋት ነው።
ለእንስሳት ተመራማሪዎች እንኳን ያስደንቃሉ
የሳይንስ ማህበረሰቡ የአቦሸማኔውን ልዩ ባህሪያት እስከ 2013 ድረስ አስደናቂውን
የአቦሸማኔውን ኃይል እና ማፋጠን አላስተዋላቸውም። ጥፍር በ1970ዎቹ ተጠንቶ ነበር።
እነዚህ እሴቶች ዚግዛግ ማድረግ፣ መፋጠን ወይም ማሽቆልቆል በሚመቸው ጊዜ አቦሸማኔው ከተቻለ ከአሂድ ባህሪያቱ ጋር ስለሚጣጣም የበለጠ አስገራሚ እንስሳ ያሳዩናል፣እናም አስተዋይ እንደሆኑ ያሳዩናል። በተቻለ መጠን አነስተኛውን ሃይል ለማሳለፍ እየሞከረ።
የአቦሸማኔው የአደን ስርዓት ለእያንዳንዱ ሙከራ ከፍተኛ የሃይል ፍጆታ የሚጠይቅ እና አንበሳውን፣ነብርን ወይም ሌላን አዳኝ የማውረድ ሃይል እንደሌለው መዘንጋት የለብንም:: ነብር። ከፍተኛ የስኬት እድል ሲኖርህ
ማጥቃት አለብህ
